ระหว่างขี้นรถทัวร์ ผมหิวข้าวมาก
และ อาร์ดก็หิวไม่ต่างกันอาร์ดตะโกนเสียงเบาๆในรถทัวร์เป็นภาษาลาว “เขาคือบ่แจกขนมให้เฮาหว่า” พนักงานกำลังคุยกับคนขับรถอยู่ เป็นภาษา เหนือ สงสัยได้ยินอาร์ดพูด
ก็ถือขนมมาแจกอย่างไวเลย ฮ่าๆ มี ขนม กาแฟ น้ำดื่ม แต่ที่ยัง งง คือ กาแฟ ที่แจก ทำไมไม่มีแก้วมาให้เหมือนรถทัวร์บริษัทอื่น
คิดแง่ดี
หนึ่ง เขาอาจจะแจกตอนใกล้ถึงที่ลง สอง
เขาลืมหรอป่าว มันอาจจะเป็นคำตอบ
ข้อหนึ่ง ที่น่าจะเป็นที่สุด ระหว่างเดินทาง
บรรยากาศบนรถทัวร์ เงียบ หลายคน นั้งเล่นโทรศัพท์ นึงนั้นมีผม พึ่งได้โทรศัพท์มาใหม่ เลย เฮ้อ
ของใหม่ อิอิ แต่ อาร์ดคนหนึ่งที่ติดโทรศัพท์พอสมควรเล่นจนแบ็ตหมด ชาร์ตพาวเวอร์แบงค์ ผมจนเหลือขีดเดีย ติด แบบว่า
โทรศัพท์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอาร์ดเลยที่เดียว แต่กรมีบางอย่างที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
คือ เสียงกรน ผมไม่คิดเลยว่า กรจะกรน
ได้ทุกทีขนาดนี้ บรรยากาศในรถยิ่งเงียบก็ยิ่งได้ยินเสียงกรนกรชัดทุกจังหว่ะ
ผมนี้อดขำไม่ได้เลย กร เป็นคนนอนกรนเสียงดังมาก
เพื่อนๆๆ ต่างเข้าใจดี ถึงที่นอน เมื่อไร หลับไว อยากกะ กด โมด Sleep ของวินโด ระหว่างเดินทาง ฟังเสียงกรนกร หลับๆ
ตื่นๆๆ ก็ถึง หน้าโรงแรมเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นปลายทางของเรา
ก้าวแรกที่ลงจากรถ รู้สึกได้สัมผัส ไอหนาว เมืองเชียงดาว ซึ่งต่างจาก หนาวที่อยู่ในห้องแอร์
บรรยายไม่ถูก เอาเป็นว่าผมรู้สึกดี
แต่มีอย่างหนึ่งที่ลืมในรถ คือ คำถามที่ติดอยู่ กาแฟที่แจกให้ไม่มีแก้วใส่ เพื่อ
? เอาเป็นว่า คิดแง่ดี อีกข้อสาม เขาคงแจกให้เอาไปซงกินเอง ฮ่าๆๆ
สุดท้ายก็ไม่ได้ดื่มกาแฟ
คงต้องซื้อกินเองล่ะ หลังจากลงจากรถ ตรวจสอบ ข้าว ของ ครบ ก็เดินไปหาร้านกาแฟ ในยามเช้าตำบลเชียงดาว อากาศดี
ใช่ได้เลย พอเดินไปเรื่อยๆๆ ตามถนนใหญ่ ก็เจอ ตลาดสดเทศบาลตำบลเชียงดาว มีร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่ง
ปกติตอนเช้า ผมชอบกินกาแฟ อยู่แล้ว
ไม่รอช้า แวะเข้าไปนั้ง จิบกาแฟ น้ำชา
เบาๆๆ ร้านนี้เจ้าของใจดีมาก มี ลุง กับ ป้าเป็นเจ้าของร้าน ร้านเรียบๆๆ ง่ายๆๆ ป้าแก จะขายน้ำส้มหน้าร้าน ส่วนลุง
เป็นคนทำกาแฟ ป้า ลุง
ให้คำแนะนำดีมาก และยังให้อาร์ดชาร์ตมือถือได้ตามสบายใจ ระหว่างกินกาแฟ เพื่อนอีก 2 คน พี่โน๊ต กร ก็ไปเดินดูของกิน จัดเฉบียง
สำหรับขึ้นดอย หลังจากจิบกาแฟ ชื่นใจ จัดเฉบียงอาหารพร้อม
ก็ไปหาทานข้าวเช้า ถ้าใครมาเชียงดาว ไม่ได้กิน “ร้านข้าวขาหมูเสวย” นี้เหมือนมาไม่ถึง เพราะเป็นร้านขึ้นชื่อในเชียงดาว ร้านอยู่ไม่ไกลมากนักจากตลาดเทศบาลตำบลเชียงดาวประมาณ
200 เมตร บรรยากาศภายในร้านโต๊ะเก้าอี้ขลังใช้ได้ สมแล้วที่เปิดมานาน ตั้งแต่รุ่น
อากง,อาม่า ป้าเจ้าของร้าน อัธยาศรัยดีมาก เพิ่มความอร่อยได้อีก 15% ผมสั่งข้าวขาหมูจานนึง 40 บาท รสชาติขาหมูร้านนี้ นุ่ม
อร่อย กลมกล่อม จะออกเค็มๆๆ นิดๆๆ ไม่หวานมาก แต่ผมชอบหลังจากกินอิ่มเต็มพลังเสร็จแล้ว
ก็ลาป้า ออกเดินทางต่อ โทรหาลุงจรูญเพื่อให้มารับไปอุทยาน ลุงจรูญจะให้บริการ รถกระบะ ลูกหาบ ใครๆที่ไปสัมผัส บนดอย จะเรียกแกว่า “ลูกหาบระดับตำนานของขุนดอย”
ก็ว่าได้
แกหาบของขึ้นเขาเป็นว่าเล่น หาบมาแล้วมากกว่า 20 ปี ร่างกายยังแข็งแรงมาก หลังจากโทรไป
พวกผมให้มารับที่ ร้านข้าวขาหมูเสวย ลุงจรูญให้ลูกน้องแก มารับแทน สักพักลูกน้องแกโทรมาว่ามาถึงร้านข้าวขาหมูเสวย ผมออกไปหน้าร้าน ก็มองไม่เห็นรถกระบะเลย แต่พอมองไปเห็นป้ายชื่อร้านทำไม เป็น ร้านขาหมูเชียงดาว (เจ้าเก่า) อ้าวเรากินผิดร้านนี่หว่า อาร์ดหัวเราะ
“กรูนี่ ถ่ายรูป เช็คอินเป็นร้านขาหมูเสวย เลย ฮ่าๆๆ ร้านขาหมูที่เชียงดาวมีทั้งหมด 4 เจ้าครับคงไม่เเปลกที่ไปผิดที
ตลาดสดเทศบาลตำบลเชียวดาว
ได้กินกาเเฟสักที ที่เชียงดาว
สีสันอาจไม่ต่างกั ร้านอื่นเเต่รสชาติ ต่างเเน่นอน จริงเเท้ครับ
เก้าอี้ โต๊ะ ขลังไหมล่ะ เหมือนมีอะไรบางอย่าง
ตั้งเเต่รุ่นอากง อาม่า
ป้าอัธยาศัยดีมาก
มาผิดร้านยังจะ เช็คอินเป็น ร้านขาหมุเสวยอีก ฮ่าๆๆ
กล้องพร้อม จะลุยมานานเเล้ว
นี่ตูมาผิดร้านนี้หว่า ฮ๋าๆๆๆ
ขอบคุณภาพบางส่วนจาก Pantip ครับ
